czwartek, 27 stycznia 2011

karnawałowe ravioli

Przecież karnawał jest po to, żeby szaleć. Ja postanowiłam zaszaleć w kuchni i przygotować dekadencką kolację, na którą podano wszystko to, co najlepsze czyli małże duszone w winie zabielane kropelką śmietany, młode ziemniaczki pieczone z chili podawane ze śmietanowym dipem, sushi z pieczoną skórką łososia macerowaną w zalewie azjatyckiej i zapieczone w tempurze, oraz karnawałowe ravioli.
Z całego zestawu karnawałowe ravioli odznacza się największą dozą szaleństwa. Już samo wyrabianie makaronowego ciasta brzmi, jak bajka z księżyca. Ale prawda jest taka, że przygotowanie ravioli jest proste (tylko trochę czasochłonne), a nic nie zastąpi miny gości, kiedy mówi się "a teraz własnoręcznie lepione ravioli z pieczoną dynią i mascrapone polane masełkiem szałwiowym". 
Poza tym dobrze kojarzą mi się sobotnie przedpołudnia, kiedy razem z Filipem wałkujemy ciasto i układamy eleganckie porcje farszu, a potem wycinamy absolutnie nierówne i cudownie bezkształtne pierożki.
Przepis odkryłam w początkowej fazie mojego zakochania w dyni, kiedy to z wypiekami na policzkach przeglądałam wszystkie książki kucharskie w domu moim, moich rodziców i znajomych w poszukiwaniu przepisu idealnego. Ten pochodzi z książki kucharskiej cafe 6/12 i zdecydowanie zbliża się do ideału.

niedziela, 9 stycznia 2011

sylwester 2010/2011

Jeździliśmy po skrzypiącym białym śniegu.
Piliśmy gorącą czekoladę na stoku.
Chrupaliśmy bagietki z serami.
Odpoczywaliśmy na słońcu pod sosnami.
Rozgrzewaliśmy się grzanym winem.
Jedliśmy founde. 
A 1 stycznia wieczorem nawet otworzyliśmy szampana.

Szczęśliwego Nowego Roku!